• Pogorzela

Historia Pogorzeli łączy się nierozerwalnie z Olszanką. Nazwę wsi zalicza się do grupy nazw kulturowych i wiąże się z życiem materialnym człowieka. Źródła pisane informują o niej już w roku 1284 jako Pogarell, Pogoralla - 1331 r., Pogorella - 1376. Pierwotna nazwa prawdopodobnie brzmiała Pogorzała i pochodziła od wyrazu pogorzeć, pogorzały, a więc związana z dawna gospodarką żarową. Wieś od XIII w. aż do drugiej połowy wieku XVI była własnością śląskiego rodu Pogorzelów. Pełnili oni wiele ważnych funkcji na dworze Piastów w Brzegu. Jeden z rodziny Przecław z Pogorzeli, o czym zachowały się liczne wzmianki, został w 1341 r. biskupem wrocławskim. Przypadło mu pełnić tę rolę w czasach dla Śląska niepomyślnych, po shołdowaniu tej ziemi przez Luksemburgów. Tym bardziej trzeba docenić jego zasługi dla tej ziemi na niwie gospodarczej. Po Pogorzelach majątek przechodził w ręce innych pomniejszych rodów. Przez pewien czas należał nawet do tak zwanego Czarnego Krzysztofa, który zajmował się zbójectwem. W roku 1606 wieś jak wiele okolicznych kupiło miasto Brzeg dla poprawienia swojego budżetu.

Obiekty zabytkowe:

Kościół Parafialny - wzmiankowany w 1273 r. Przez równe czterysta lat (do 1945 r.) ewangelicki. Obecny zbudowany w I poł. XIV w., przekształcony w okresie baroku. Ciekawy chór muzyczny z II poł. XVII w. z malowidłem króla Dawida i muzykujących aniołów. Ołtarz główny z około 1700 r. Ambona z 1681 r. z o dziesięć lat starszym obrazem Chrystusa. W otoczeniu kościoła XV-wieczny mur kamienny z attyką z II poł. XVI stulecia.

Pogorzela Kościół par. p.w. Najśw. Serca Jezusa, 1 poł. XIV, XVII, XVIII